Συνέντευξη από εκπαιδευτικό για το επάγγελμα της στην εποχή της πανδημίας covid-19
Την συνέντευξη πήρε η Έφη Μπρέλλα, φοιτήτρια Κλασσικής Φιλολογίας στο ΕΚΠΑ...
Είναι γεγονός πως το επάγγελμα του καθηγητή αποτελεί ένα από τα πιο σημαντικά λειτουργήματα μιας κοινωνίας έτσι ώστε αυτή να μην οπισθοδρομεί. Το αξιοθαύμαστο που αξίζει να αναφερθεί σχετικά με το επάγγελμα αυτό, είναι ότι οι καθηγητές ποτέ δε σταμάτησαν να δουλεύουν κατά τη διάρκεια της πανδημίας Covid-19. Αντίθετα, οπλίστηκαν με υπομονή και αποφασιστικότητα προκειμένου να φέρουν εις πέρας τη δύσκολή τους αποστολή. Το ενδιαφέρον μας κινεί η αλλαγή της καθημερινότητάς τους και της ψυχολογίας τους. Αξίζει, λοιπόν, να συζητήσουμε με ένα σημαντικό πρόσωπο, μια καθηγήτρια αγγλικών, και να εξάγουμε τα συμπεράσματά μας για τις αλλαγές αυτές από τη δική της οπτική γωνία.
Αρχικά, θα αναφερθούμε στο χρονικό διάστημα από τον Μάρτιο του 2020 έως τον Μάιο του 2021. Αξίζει να σημειώσουμε πως η συγκεκριμένη καθηγήτρια ασχολείται με ιδιαίτερα μαθήματα και δε δουλεύει σε φροντιστήριο. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να μετακινείται, πριν την πανδημία, από τη βάση της που είναι ο Υμηττός Αττικής σε άλλες περιοχές, κυρίως κοντινές. Μας πληροφόρησε ότι για εύλογους πρακτικούς λόγους επιλέγει να κάνει μαθήματα σε περιοχές που απέχουν δέκα με είκοσι λεπτά από το σπίτι της και μετακινείται κυρίως με το αμάξι, αλλά και με τα πόδια όταν και αν είναι εφικτό.
Η ημικατευθυνόμενη αυτή συνέντευξη έγινε δια ζώσης αφού δημιούργησα το δικό μου ερωτηματολόγιο έτσι ώστε να συγκεντρώσω όσες πληροφορίες επιθυμούσα επί του θέματος. Στη διαδικασία αυτή έλαβα υπόψιν και ορισμένες παραμέτρους που έκρινα ιδιαίτερα σημαντικές από τη βιωματική μου γνώση του αντικειμένου, καθώς τον περασμένο χρόνο, πριν τις αλλαγές που επέφερε η πανδημία, ασχολήθηκα και εγώ με ιδιαίτερα μαθήματα. Αξίζει να σημειώσουμε πως η συγκεκριμένη καθηγήτρια προτίμησε να μην ηχογραφηθεί η συνέντευξή της.
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
· Πώς λέγεστε;
Ονομάζομαι Κάτια Πέτρου.
· Τί επαγγέλλεστε;
Είμαι καθηγήτρια αγγλικών. Ασχολούμαι κατά κύριο λόγο με ιδιαίτερα μαθήματα.
· Πώς αποφασίσατε να κάνετε αυτό το επάγγελμα;
Όταν ήμουν μικρή ταξιδεύαμε αρκετά οικογενειακώς. Αρκετά από τα χρόνια μου τα πέρασα στην Αμερική. Έτσι, απ'όταν γύρισα στην Ελλάδα και εγκαταστάθηκα, σκέφτηκα πως με την προφορά μου θα μπορούσα να συνεισφέρω σημαντικά στον τομέα διδασκαλίας της αγγλικής, διότι θεωρώ εξαιρετικά σημαντικό να γίνεται η εκμάθηση της γλώσσας από native speaker. Το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με την αγάπη μου για τα παιδιά, την υπομονή αλλά και το πάθος μου να μεταλαμπαδεύω τις γνώσεις μου, με ώθησαν στην επιλογή αυτή. Έπαιξε ρόλο και το πρακτικό κομμάτι, ότι μπορώ να ρυθμίζω το πρόγραμμά μου σύμφωνα με τις ανάγκες της οικογένειάς μου.
· Τον τελευταίο χρόνο έχουν αλλάξει οι συνθήκες της εργασίας σας. Πώς έχει επηρεαστεί ο τρόπος οργάνωσης της τελευταίας;
Η αλήθεια είναι ότι ο τρόπος οργάνωσης έχει αλλάξει ριζικά. Προσωπικά, στο κομμάτι αυτό έχω διευκολυνθεί πολύ. Έχω όλα τα βιβλία μου στη βιβλιοθήκη και απλά παίρνω όποια θέλω πριν κάθε διαδικτυακό μάθημα. Παλαιότερα υπήρχε μεγαλύτερη ταλαιπωρία επειδή έφευγα το μεσημέρι από το σπίτι και γύρναγα αργά το βράδυ. Γι'αυτό, έπρεπε να παίρνω από την αρχή όχι μόνο τα βιβλία όλης της ημέρας αλλά και το λάπτοπ. Όσον αφορά τη διεξαγωγή του μαθήματος, είμαι εξοικειωμένη με τα τεχνολογικά μέσα, οπότε δεν είναι πρόβλημα να στέλνω διαγωνίσματα και ασκήσεις διαδικτυακά. Μου δόθηκε η ευκαιρία να αναπτύξω τις νέες τεχνολογίες που βοηθούν στην εκμάθηση της γλώσσας. Έχω βρει και διάφορες βοηθητικές εφαρμογές, όπως το Edmodo για τα διαγωνίσματα και το Quizlet όπου φτιάχνω flashcards για το λεξιλόγιο. Όλα αυτά τα μέσα βοηθούν τα παιδιά να μάθουν πιο εύκολα και γρήγορα λόγω των οπτικοακουστικών ερεθισμάτων που προσφέρουν. Μου πήρε λίγο χρόνο να τα οργανώσω, αλλά το σύστημα είναι πραγματικά βοηθητικό και αξίζει. Εκτός αυτού, τα βιβλία πλέον έχουν γίνει όλα ηλεκτρονικά όπου μπορούν οι μαθητές να κάνουν τις ασκήσεις και υπάρχει αυτόματη ενημέρωση για τα σκορ. Πάντως, ασυζητητί, το καλύτερο για εμένα είναι ότι έχω το δικό μου χώρο. Θυμάμαι πολλές φορές που πήγαινα στα σπίτια των μαθητών μου και δεν είχαν αρκετό χώρο στο γραφείο τους. Αυτό είχε συχνά ως αποτέλεσμα να κάνουμε μάθημα στην τραπεζαρία ή στην κουζίνα, με όλη την οικογένεια δίπλα! Θυμάμαι χαρακτηριστικά μια περίπτωση που ήμουν με έναν μαθητή μου στην τραπεζαρία ,χωρίς να έχουμε άλλη επιλογή, και παράλληλα τα μικρά του ξαδερφάκια έτρεχαν πάνω κάτω στο σαλόνι! Κάτι τέτοιες στιγμές εκτιμώ τα καλά που έχει επιφέρει η όλη κατάσταση που βιώνουμε.
· Ήσασταν προετοιμασμένη γι'αυτήν τη μεγάλή αλλαγή;
Η αλήθεια είναι ότι μόλις άκουσα τον περασμένο Δεκέμβρη για έναν θανατηφόρο και μεταδοτικό ιό στην Κίνα, σκέφτηκα ότι ήταν θέμα χρόνου να εξαπλωθεί και να φτάσει ως τη χώρα μας. Με την πάροδο του χρόνου, επιβεβαιώθηκαν οι υποψίες μου ότι θα κληθούμε να αντιμετωπίσουμε μια νέα πραγματικότητα. Προσπάθησα να παραμείνω ψύχραιμη. Γενικά προσαρμόζομαι εύκολα σε νέες καταστάσεις, οπότε δε μου ήταν ιδιαίτερα δύσκολο. Επίσης, επειδή είχα δουλέψει σε λογιστήριο πολυεθνικής εταιρίας επί σειρά ετών, ήμουν εξοικειωμένη με τα τεχνολογικά μέσα. Από την πρώτη μέρα που έκλεισαν τα σχολεία ήταν θέμα ωρών να καταφύγω στην online εκπαίδευση γιατί μου έδινε τη δυνατότητα να προχωρήσω. Γι'αυτό, πήρα την κατάσταση στα χέρια μου και μέσα σε δύο εικοσιτετράωρα είχα ενημερώσει όλους τους μαθητές μου ότι θα συνεχίσουμε διαδικτυακά και τους είχα πει να κάνουν λογαριασμό στο Skype, αν δεν είχαν ήδη. Έτσι, δε χάθηκε ούτε μια ώρα διδασκαλίας.
· Υπάρχει κάτι θετικό που έχει επιφέρει η αλλαγή;
Πολλά! Το γεγονός ότι δουλεύω απ'το σπίτι και δε μετακινούμαι όλη τη μέρα με κάνει να έχω περισσότερη ενέργεια, επειδή είμαι πιο ξεκούραστη. Η οργάνωση, επίσης, είναι πολύ καλύτερη, αφού έχω τη δυνατότητα να τη ρυθμίζω όπως θέλω. Το άλλο σημαντικό είναι ότι η εξοικονόμηση χρόνου από το πήγαινε-έλα με βοήθησε να βάλω ακόμη περισσότερα μαθήματα στο πρόγραμμα! Η δουλειά μου έχει γίνει, έτσι, πιο αποτελεσματική ειδικά για τους μαθητές μου που δίνουν πτυχία. Γενικώς, η κατάσταση μας έχει δώσει την ευκαιρία να γίνουμε πιο δημιουργικοί, αφού αναζητούμε συνεχώς νέους τρόπους διδασκαλίας. Έτσι, βελτιωνόμαστε και σαν εκπαιδευτικοί. Περιττό να πω ότι έχουμε περισσότερο χρόνο για την οικογένειά μας, που είναι εξαιρετικά σημαντικό.
Γενικά μιλώντας, έχω παρατηρήσει ότι η κατάσταση που βιώνουμε έκανε πολλούς μαθητές μου να αλλάξουν στάση ζωής. Έχω παρατηρήσει ότι εκτιμούν αυτά που παλαιότερα είχαν δεδομένα και είναι ευγνώμονες. Αυτό με χαροποιεί ιδιαίτερα γιατί καταλαβαίνω ότι μέσα από τις δυσκολίες που βιώνουμε θα πάρουμε μαθήματα ζωής που θα μας φανούν χρήσιμα στο μέλλον.
· Ποια είναι τα συναισθήματά σας γι'αυτή; Σας έχει επηρεάσει σημαντικά ψυχολογικά;
Ανήκω στη μειοψηφία που είναι καλά ψυχολογικά με την όλη κατάσταση. Επειδή σα χαρακτήρας είμαι πολύ private person και μ'αρέσει να περνώ χρόνο με τον εαυτό μου, με έχει επηρεάσει θετικά. Μπορώ, γενικά, να μείνω μόνη μου και να περνώ δημιουργικά την ώρα μου χωρίς να στενοχωριέμαι και να ψυχοπλακώνομαι. Παράλληλα, επειδή απ'τη φύση της δουλειάς μου επικοινωνώ με τουλάχιστόν έξι άτομα καθημερινά και κυρίως με μικρά παιδιά -βέβαια έχω όλες τις ηλικίες- , δε νιώθω ότι είμαι κλεισμένη μέσα στο σπίτι. Αντίθετα, ίσα ίσα νιώθω ότι έχουν έρθει τα παιδιά μου -όπως αποκαλώ τους μαθητές μου- στο σπίτι μου. Με ανεβάζει ψυχολογικά το γεγονός αυτό και οι μαθητές μου πάντα μου φτιάχνουν τη διάθεση. Όλα αυτά τα μέσα μας έκαναν να αναπτύξουμε μια πιο φιλική σχέση, μια σχέση εμπιστοσύνης. Μπορεί, ας πούμε, να επικοινωνήσουν μαζί μου οποιαδήποτε ώρα για να ρωτήσουν για κάτι που δεν έχουν καταλάβει, για κάποια άσκηση ή για κάποια έκθεση ή ακόμα και να μοιραστούν μαζί μου ένα ανέκδοτο ή κάτι από το Tik Tok - πάντα με σκοπό την καλύτερη κατανόηση της αγγλική γλώσσας. Γενικά, θεωρώ εξαιρετικά σημαντικό να είμαστε ικανοί να αντιμετωπίζουμε δύσκολες καταστάσεις ενωμένοι , με χιούμορ και θετική ενέργεια. Ωστόσο, λυπάμαι λίγο που βλέπω δικούς μου ανθρώπους -πιο εξωστρεφείς από μένα- να είναι άσχημα ψυχολογικά. Εννοείται ότι υπάρχει ανησυχία για το μέλλον, ειδικά στην αρχή που όλο αυτό ήταν κάτι άγνωστο και πρωτόγνωρο, αλλά προσπαθώ να βλέπω τη θετική πλευρά πάντα, όπως προ είπα.
· Από την πλευρά των μαθητών, ήταν προετοιμασμένοι για τις νέες συνθήκες;
Ομολογώ πως δεν ήταν καθόλου προετοιμασμένοι! Όταν τους το έλεγα εξ'αρχής, οι περισσότεροι ήταν πολύ δύσπιστοι. Θυμάμαι χαρακτηριστικά να μου λένε «Κυρία, είστε πάντα υπερβολική, ηρεμήστε!». Τώρα γελάμε όταν το αναφέρουμε και παραδέχονται ότι πάντα έχω δίκιο τελικά! Πιστεύω πως ο άνθρωπος πρέπει να είναι ευέλικτος και να προσαρμόζεται σε νέες συνθήκες και ανάγκες. Μόνο έτσι θα πάει μπροστά κατ'εμέ. Επειδή, βέβαια, δε μου αρέσει να γενικεύω, ομολογώ ότι πολλοί συμφωνούσαν μαζί μου. Τώρα που το σκέφτομαι, οι μεγαλύτεροι σε ηλικία ήταν αυτοί που συμφωνούσαν. Ίσως επειδή τα μεγαλύτερα παιδιά είναι γενικά πιο ώριμα και πιο έτοιμα να αντιμετωπίζουν δύσκολες καταστάσεις. Εξαρτάται και απ'τον χαρακτήρα βέβαια. Πάντως έβλεπα την ανησυχία για τις εξελίξεις στο βλέμμα όλων των παιδιών κι ας το αντιμετώπιζαν τα περισσότερα με χιούμορ.
· Υπάρχει αντίκτυπο στους μαθητές ,είτε ψυχολογικό είτε ως προς την αφομοίωση της γνώσης τους;
Εξαρτάται πάντα από το παιδί. Έχω κατατάξει τους μαθητές σε κατηγορίες: είναι αυτοί που και μπορούν και θέλουν να μάθουν, αυτοί που μπορούν αλλά δε θέλουν, αυτοί που δεν μπορούν αλλά θέλουν και τέλος, αυτοί που ούτε μπορούν ούτε θέλουν. Για τους καλούς, εύστροφους, ηθικούς, ευσυνείδητους και δίχως μαθησιακές δυσκολίες μαθητές, το μάθημα δεν υστερεί πραγματικά σε τίποτα. Από την άλλη, υπάρχουν κάποιοι μαθητές που χρειάζονται τον «αστυνομικό» από πάνω τους. Δε σέβονται τη διαδικασία του μαθήματος και συχνά ενώ κάνουμε μάθημα ανοίγουν άλλα παράθυρα και σερφάρουν στο διαδίκτυο. Οι τελευταίοι με κουράζουν πολύ, όπως είναι λογικό. Ψυχολογικά, ευτυχώς, τα βλέπω καλά τα παιδιά. Αντιμετωπίζουν την κατάσταση με χιούμορ, όπως άλλωστε συνηθίζεται στην ηλικία τους, και με θετικές σκέψεις. Τώρα τελευταία, βέβαια, οι περισσότεροι έχουν κουραστεί λίγο και εύχονται να επανέλθουμε σύντομα στην κανονικότητα, αλλά πάντα διατηρούν την αισιοδοξία τους.
· Οι γονείς των μαθητών ήταν προετοιμασμένοι για την πρωτόγνωρη κατάσταση που ζούμε; Πώς την αντιμετωπίζουν;
Οι γονείς είναι απαράδεκτοι. Επειδή δε θέλω να είμαι απόλυτη, υπάρχουν ορισμένες εξαιρέσεις, αλλά αυτό ισχύει, δυστυχώς, για τους περισσότερους. Αρχικά, νομίζουν ότι επειδή δεν πάνε σχολείο τα παιδιά τους αυτό σημαίνει ότι πρέπει να αφεθούν στην τύχη τους. Υπάρχουν παιδιά τρίτης δημοτικού που κοιμούνται τρεις η ώρα τα ξημερώματα και ξυπνάνε δέκα λεπτά πριν το μάθημα της μέρας, δηλαδή στις δύο το μεσημέρι. Και οι γονείς το μόνο που ξέρουν είναι να κατηγορούν το σύστημα, τους δασκάλους, τους υπουργούς, τους ειδικούς και τους γιατρούς. Δίνουν συνεχώς «ελαφρυντικά» στα παιδιά τους λέγοντας πως κουράζονται τόσες ώρες μπροστά σε μια οθόνη, ενώ όταν τα ίδια παιδιά είναι όλη μέρα μπροστά από τον υπολογιστή και παίζουν παιχνίδια είναι καλά! Με θλίβει πραγματικά που αυτοί οι γονείς δε βλέπουν την ευθύνη που φέρουν να μεγαλώσουν ώριμους και υπεύθυνους πολίτες. Εκτός αυτού, πολλοί δεν έχουν καταλάβει ότι τα παιδιά τους βρίσκονται σε τάξη. Συχνά όχι μόνο μπαινοβγαίνουν στο δωμάτιο, αλλά παρεμβαίνουν και στη διαδικασία του μαθήματος. Δε μιλώ, βεβαία, για τις περιπτώσεις που δεν υπάρχει χώρος και τα παιδιά αναγκαστικά κάνουν μάθημα από κάποιον κοινόχρηστο χώρο. Για να βελτιώσω όσο μπορώ την κατάσταση, το λέω στους γονείς έμμεσα ή ευθέως με χιούμορ, διότι είναι και εύθικτοι. Γενικότερα οι περισσότεροι αντιμετωπίζουν την κατάσταση με άγχος και σύγχυση. Ακόμη και τώρα, ένα χρόνο μετά, δεν μπορούν να εξοικειωθούν με την ιδέα των διαδικτυακών μαθημάτων. Εκτός αυτού, δε διανοούνται ότι γίνεται εποικοδομητικό μάθημα με αυτόν τον τρόπο. Πολλοί αγχώνονται και πιστεύουν ότι θα πρέπει τα παιδιά τους να επαναλάβουν την τάξη. Κατανοώ τα συναισθήματά τους όμως προσπαθώ να μην αφήνω την αρνητική ενέργεια να επηρεάζει τη δουλειά μου και την κάνω όσο καλύτερα μπορώ. Τολμώ να πω ότι απ'όταν άρχισα να δουλεύω υπό τις νέες συνθήκες δυσκολεύομαι περισσότερο να συνεργαστώ με τους γονείς απ'ό,τι με τους μαθητές, ενώ περίμενα να συμβεί το αντίθετο! Δυστυχώς πολλές φορές αγχώνονται υπερβολικά και εγώ προσπαθώ να ισορροπήσω την κατάσταση για να μην μεταδώσουν το άγχος και στα παιδιά.
· Υπάρχουν διαδικαστικά προβλήματα;
Σε γενικές γραμμές δεν υπάρχουν. Αυτή τη στιγμή μου έρχεται στο μυαλό μόνο μια περίπτωση ενός μαθητή που δεν έχει καλή σύνδεση στο διαδίκτυο. Για την ακρίβεια, συνήθως κόβεται κάθε μισή ώρα. Έχει τύχει να αναβάλλουμε και μαθήματα επειδή διακόπτεται συνέχεια η ροή και έτσι αποσυγκεντρωνόμαστε. Τώρα που το σκέφτομαι, με τους υπόλοιπους μαθητές το μάθημα κυλά, ευτυχώς, ομαλά.
· Τί θα αλλάζατε έτσι ώστε να διευκολύνετε τις νέες συνθήκες εργασίας;
Το μόνο που θα άλλαζα σχετίζεται με την περίπτωση που μόλις ανέφερα. Θα ήθελα να είχαν όλοι οι μαθητές μου άριστη σύνδεση, επειδή πραγματικά η κατάσταση γίνεται ανυπόφορη ώρες ώρες. Κατά τ'άλλα, δε θα άλλαζα κάτι.
· Ανυπομονείτε να επανέλθετε στην κανονικότητα;
Είμαι άνθρωπος που προσαρμόζεται με ευκολία, ανεξάρτητα από τις συνθήκες. Ανυπομονώ να επανέλθουμε στην κανονικότητα, μόνο για να είμαστε ασφαλείς, από άποψη υγείας. Αλλιώς, δε θα έλεγα ότι επηρεάζεται η ψυχολογία μου αρνητικά με την όλη κατάσταση, αλλά ούτε και η ποιότητα της δουλειάς μου. Ίσα ίσα, μου αρέσει επειδή βρήκα χρόνο να οργανώσω πολλά πράγματα που παλαιότερα είτε δεν προλάβαινα είτε ήμουν πολύ εξαντλημένη για να τα κάνω. Τώρα αφιερώνω και περισσότερο χρόνο στον εαυτό μου. Μου αρέσει, μάλιστα, τόσο πολύ που σκέφτομαι να προσφέρω στο μέλλον πιο δελεαστικές τιμές για τα online μαθήματα, μήπως το κρατήσω για όσους μπορώ. Με ενδιαφέρει και με βολεύει τόσο πολύ που γράφτηκα σε σεμινάρια για την οργάνωση και διεξαγωγή διαδικτυακών μαθημάτων καθώς και οδηγίες για την εύρεση πελατών απ'όλον τον κόσμο, κάτι το οποίο θα με ενδιέφερε πολύ καθώς θα μου δίνει τη δυνατότητα να δουλεύω από οποιαδήποτε πόλη αλλά και χώρα στον κόσμο.
· Άλλοι συνεργάτες σας έχουν επηρεαστεί αρνητικά;
Κάποιοι ναι. Μια συνεργάτιδα και κοντινή μου φίλη δεν ήταν καθόλου εξοικειωμένη με τα ηλεκτρονικά μέσα και, ακόμη και σήμερα, δεν μπορεί να αντιληφθεί και να συλλάβει τη νέα πραγματικότητα. Η απαισιοδοξία της με στενοχωρεί και προσπαθώ να την ωθήσω να εκμεταλλευτεί την νέα κατάσταση προς όφελος της και να κάνει ό,τι καλύτερο μπορεί. Βέβαια, για να μην είμαι υπερβολική, η συγκεκριμένη περίπτωση αποτελεί εξαίρεση. Οι υπόλοιποι γνωστοί μου το βλέπουν πιο θετικά και είναι διατεθειμένοι να προσαρμοστούν. Σε αρκετούς αρέσει όσο και σε εμένα! Ίσως επειδή τα μαθήματα είναι ιδιαίτερα. Σκέφτομαι ότι είναι πολύ πιθανόν να μη μας άρεσε τόσο η νέα πραγματικότητα αν είχαμε είκοσι παιδιά απέναντί μας αντί για ένα. Πάντως εγώ και πολλοί συνεργάτες μου θα στενοχωριόμασταν αν άλλαζε η κατάσταση, γιατί είναι πραγματικά μεγάλη ταλαιπωρία η μετακίνηση που καλούμαστε να κάνουμε υπό κανονικές συνθήκες: σε τουλάχιστον έξι σπίτια την ημέρα ανεξαρτήτως καιρικών συνθηκών και κίνησης.
· Τί θα συμβουλεύατε τους πιο απαισιόδοξους συνεργάτες σας;
Να θυμηθούν την πρώτη «αρχή» του επαγγέλματός μας, ότι η υπομονή είναι αρετή! Για μένα ο άνθρωπος πρέπει να προσαρμόζεται στις οποιεσδήποτε συνθήκες και να εξοικειώνεται με τα διαθέσιμα μέσα που κατέχει. Εφόσον δεν μπορούμε να αλλάξουμε κάτι, το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να προσπαθήσουμε το καλύτερο με όσα έχουμε. Μόνο έτσι ο άνθρωπος πηγαίνει μπροστά. Επίσης, να μη ξεχνούν ότι ο εκπαιδευτικός πρέπει να στέκεται «βράχος» σε δύσκολες στιγμές τόσο για τους μαθητές όσο και για τους γονείς. Οι δυσκολίες, άλλωστε, και τα challenges έρχονται στη ζωή μας για να μας κάνουν πιο δυνατούς και να μας βελτιώνουν και σας ανθρώπους και σαν επαγγελματίες.
16)Σας ευχαριστούμε πολύ για τον χρόνο σας!
Εγώ σας ευχαριστώ, ήταν τιμή μου.
Συμπερασματικά, από την επαφή μας με την εν λόγω καθηγήτρια μπορούμε να παρατηρήσουμε ότι δεν έχει τόση σημασία ο βαθμός δυσκολίας μιας κατάστασης, αλλά ο τρόπος που την αντιμετωπίζουμε. Εάν αντιμετωπίσουμε μια ιδιαίτερα δύσκολη κατάσταση με θετικότητα, υπομονή και οργάνωση, τότε όχι μόνο θα καταφέρουμε να φέρουμε εις πέρας την αποστολή μας αλλά και θα αποκομίσουμε πολλά πράγματα από όλη τη διαδικασία και την πορεία μας. Θα γίνουμε πιο δυνατοί για τις μελλοντικές δοκιμασίες της ζωής μας και μόνο έτσι θα προχωρήσουμε μπροστά. Απ'ό,τι συμπεράναμε, πολλούς καθηγητές θα τους διευκόλυνε εάν οι γονείς ήταν πιο συνεργάσιμοι, πιο ευσυνείδητοι και με μεγαλύτερη κατανόηση, αλλά τα εμπόδια είναι για να τα αντιμετωπίζουμε.
Η Κάτια Πέτρου γεννήθηκε τον Φεβρουάριο του 1968 στο Τουρκολέκα Αρκαδίας. Το 1969, σε ηλικία ενός έτους μετακόμισε με την οικογένειά της στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής όπου διέμεινε μέχρι τον Αύγουστο του 1979. Αφού αποφοίτησε από το λύκειο, φοίτησε σε μια ιδιωτική σχολή για βοηθός λογιστή, πήρε πτυχίο C2 αγγλικών (Proficiency), έβγαλε επάρκεια διδασκαλίας καθώς και άδεια διδασκαλίας παρακολουθώντας σεμινάρια διδασκαλίας και μεθοδολογίας. Δούλεψε επί σειρά ετών σε λογιστήριο πολυεθνικής εταιρίας, ενώ παράλληλα έκανε ιδιαίτερα μαθήματα αγγλικών ώσπου τελικά την κέρδισε η διδασκαλία της αγγλικής και αποφάσισε να αφοσιωθεί σ'αυτή.