Stealthing: η απαγόρευση μιας ακόμα εξουσιαστικής σεξουαλικής πρακτικής
Γράφει για το PhyloSofia ΟΝ η Ελένη Ραφαήλ, φοιτήτρια Κοινωνικής Ανθρωπολογίας...
@Ελένη Ραφαήλ
Εδώ και λίγες ημέρες η Καλιφόρνια έγινε η πρώτη πολιτεία των ΗΠΑ που απαγόρευσε δια νόμου το stealthing, ενώ στην Ευρώπη ήδη διώκεται ποινικά σε Ελβετία, Ηνωμένο Βασίλειο και Γερμανία. Ο όρος, που παρά την περισσότερη προβολή του το τελευταίο διάστημα δεν είναι καινούριος, σημαίνει την αφαίρεση του προφυλακτικού κατά την διάρκεια της σεξουαλικής πράξης εν αγνοία της/του συντρόφου και κατ' επέκταση χωρίς την συναίνεση της/του. Μάλιστα στο διαδίκτυο υπάρχουν και forums όπου άνδρες μοιράζονται μεταξύ τους τα ''κατορθώματά'' τους και μυστικά και πρακτικές έτσι ώστε αυτή η πράξη να μην γίνει αντιληπτή από τις/τους ερωτικούς παρτενέρ. Μια κοινή γραμμή υπεράσπισης αυτής της παραβιαστικής για το σώμα πρακτικής θεμελιώνεται αφενός στα φυσικά ένστικτα του αρσενικού να ''αφήσει τον σπόρο του'', αφετέρου στην κλασσική και μη εξαιρετέα δικαιολογία της μεγαλύτερης απόλαυσης του σεξ χωρίς προφυλακτικό.
Το πιο εκνευριστικό είναι ότι μια γυναίκα ή ένας άνδρας που έχει πέσει θύμα stealthing από έναν άλλο άνδρα, είναι και αυτή/αυτός με τις ψυχολογικές και σωματικές επιπτώσεις. Το αίσθημα της παραβίασης του σώματος σημαδεύει για καιρό τα θύματα, ίσως και για πάντα, με πολύ πιθανό αποτέλεσμα να χάνεται η εμπιστοσύνη τους απέναντι στους επόμενους ερωτικούς συντρόφους. Πολλές φορές δεν ξέρουν αν πρέπει να αντιδράσουν ή αν η αντίδρασή τους αυτή θα είναι υπερβολική, ακριβώς επειδή ο ορισμός της πράξης ως πράξης κακοποίησης είναι ρευστός. Ενώ λοιπόν η αντίδρασή τους μπορεί για τους ίδιους να είναι υπερβολική, οι άνδρες που διαπράττουν το stealthing υπερηφανεύονται για το επίτευγμά τους και αυτό είναι υπερβολικά άδικο.
Ενώ φαίνονται ξεκάθαρα οι λόγοι (ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη, υπερμετάδοση σεξουαλικώς μεταδιδόμενων νοσημάτων) που αυτή η πράξη είναι από τελείως λάθος έως και κακοποιητική (σε σημείο σύγκρισης της με τον βιασμό, σε σωματικό και ψυχικό επίπεδο), πέρα από το ότι αποτελεί ξεκάθαρη σεξουαλική επίθεση, υποκρύπτει μηχανισμούς επιβολής και εξουσίας πάνω στα άλλα σώματα με μέσο την σεξουαλική πράξη, όπως και στις υπόλοιπες περιπτώσεις σεξουαλικής κακοποίησης, παρενόχλησης και βιασμού. Είναι αυτή η πρόφαση του αρχέγονου ενστίκτου του άνδρα κατά την διάρκεια της συνουσίας και αυτή η επιτακτική επιθυμία της απόλαυσης, με τρόπο για τον οποίο δεν υπάρχει συναίνεση από την άλλη πλευρά που ελλοχεύουν μισογυνικά και πατριαρχικά στοιχεία που καθοδηγούν την συμπεριφορά, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι το άτομο είναι έρμαιο τους, χωρίς δική του βούληση. Η βούληση υπάρχει και λέει ξεκάθαρα ''Θα επιβάλω στα κρυφά αυτό που θέλω επειδή ελέγχω και το δικό σου σώμα και δεν μπορείς να κάνεις τίποτα για αυτό''. Είναι ο έλεγχος και η επιβολή του αρσενικού πάνω στο θηλυκό, που τελικά νομιμοποιείται με την ευχή ολόκληρης της κοινωνίας και των νομοθετικών και δικαστικών θεσμών.
Όλα αυτά μπορεί να ακούγονται ''πολύ
φεμινιστικά'' (γιατί κατά κάποιο παράλογο τρόπο η λέξη έχει αποκτήσει και
αρνητική χροιά, αντί απλά να δηλώνει την συσχέτιση με μια φεμινιστική
θεωρία/φιλοσοφία) ή ακόμα και γραφικά επειδή έχουν χιλιοειπωθεί εδώ και πολλά
χρόνια, ωστόσο το γεγονός παραμένει: είναι ακόμα βαθιά ριζωμένα. Και επομένως
δεν έχουμε ξεμπερδέψει και δυστυχώς δεν προβλέπεται να γίνει γρήγορα κάτι
τέτοιο. Όταν ακόμα ο δημόσιος λόγος εν έτη 2021 διαπραγματεύεται το δικαίωμα
στην άμβλωση και οι φωνές που αντιτίθενται είναι πολλές, είτε διαθέτουν κόλπο
είτε όχι, καταλαβαίνουμε ότι έχουμε ακόμα πολύ δρόμο για τα αυτονόητα, που κάθε
άλλο παρά στρωμένος με ροδοπέταλα είναι. Η ελπίδα όμως δεν χάνεται, ακριβώς επειδή
οι κοινωνίες αλλάζουν, εξελίσσονται και προς το καλύτερο, συμπαρασύροντας η μία
την άλλη. Καλώς εχόντων των πραγμάτων , η ελληνική κοινωνία θα συμπεριληφθεί
στις επόμενες που θα ακολουθήσουν την ποινικοποίηση του stealthing.