Οι βασικοί λόγοι που η κατάθλιψη έχει γίνει η νόσος της εποχής μας
Γράφει για το PhyloSofia ON η Σοφία Σιμέλα Θωίδη, φοιτήτρια Κλασσικής Φιλολογίας στο ΕΚΠΑ...
@Σοφία Σιμέλα Θωίδη
Είναι γεγονός πως όσο περνάνε τα χρόνια η κατάθλιψη και γενικότερα τα ψυχολογικά νοσήματα έχουν ακμάσει όλο και περισσότερο. Σύμφωνα με τα στατιστικά των τελευταίων ετών τα ψυχολογικά νοσήματα είναι αυτά που έχουν εμφανιστεί και έχουν κυριεύσει τον κόσμο μας. Η ψυχική υγεία των ανθρώπων φαίνεται να τίθεται σε κίνδυνο με πολλούς από εμάς να αναρωτιόμαστε για ποιους λόγους συμβαίνει αυτή η αύξηση των νοσημάτων. Οι λόγοι είναι πολλοί, αλλά σε αυτό το άρθρο θα θέσουμε τους πιο γνωστούς και ευρέως διαδεδομένους.
Λόγος νούμερο 1
Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης: Τη σημερινή εποχή με την αύξηση της χρήσης του <<κόσμου της οθόνης>> είναι φυσιολογικό το γεγονός πως πολλοί από τα νέα άτομα, και όχι μόνο, θέτουν τις ζωές και τους εαυτούς τους σε σύγκριση με τους άλλους ανθρώπους. Αυτή η κατάσταση τους γεννά ένα σύνδρομο κατωτερότητας. Η τάση να αναδεικνύουμε τις ζωές μας ως τις τελειότερες και τις πλέον ευτυχισμένες μας θέτει αυτόματα σε έναν φαύλο κύκλο σύγκρισης και λανθασμένης αποτίμησης της ζωής μας εν γένει.
Λόγος νούμερο 2
Η αποξένωση: Είναι γνωστό πως όσο περνάνε τα χρόνια ο κόσμος κινείται όλο και περισσότερο προς της μεγαλουπόλεις, οι οποίες τονώνουν ιδιαίτερα το φαινόμενο της αποξένωσης. Πλέον η κάθε οικογένεια, αλλά και ο κάθε άνθρωπος μέσα σε ένα διαμέρισμα κλείνεται στον δικό του προσωπικό κόσμο θεωρώντας πως όλα τα υπόλοιπα στη γύρω ζωή μπορούν να τον βλάψουν και να τον χρησιμοποιήσουν για το κέρδος τους. Αυτή η άποψη εμπεριέχει μια αλήθεια, αλλά φυσικά δεν μπορούμε να πούμε πως αυτή είναι η πραγματικότητα στη γενική της μορφή. Το να βλέπει κανείς στο πρόσωπο των γειτόνων του το πρόσωπο της καχυποψίας και του φόβου, σίγουρα μπορεί να κοστίσει στη γενικότερη ψυχοσύνθεση του ατόμου.
Λόγος νούμερο 3
Η ασθματική καθημερινότητα: Ένα από τα πλέον γνωστά προβλήματα στην καθημερινότητα της πόλης είναι οι γρήγοροι ρυθμοί ζωής που δεν αφήνουν κανένα περιθώριο για να μπορέσει κανείς να αναπτύξει υγιείς και σταθερές σχέσεις με τους συνανθρώπους και τα μέλη της οικογένειας του συνολικά. Οι ασθματικοί ρυθμοί ζωής με τους ανθρώπου να προσπαθούν συνεχώς να προλάβουν κάθε μια υποχρέωση τους, τους θέτει μακριά από ένα από τα μεγαλύτερα δικαιώματα τους, αυτό της ξεκούρασης. Παράλληλα, δεν αφήνει χρόνο και χώρο να αναπτυχθούν υγιείς σχέσεις μεταξύ των μελών της οικογένειας και έτσι πολλές φορές τα παιδιά είτε μεγαλώνουν μόνα τους είτε με ανθρώπους από το ευρύτερο περιβάλλον των γονέων, γεγονός που προκαλεί πρόβλημα στη συναισθηματική διάπλαση των παιδιών. Την ίδια στιγμή, οι εργαζόμενοι δεν έχουν το χρόνο και συνακόλουθα και τη διάθεση, να ασχοληθούν με κάποιο χόμπι ή κάποια ασχολία της αρεσκείας τους. Αυτό αυτόματα τους θέτει σε μια καθημερινότητα που θα μπορούσαμε να την χαρακτηρίσουμε ως <<μηχανιστική>> στερώντας τους ένα από τα βασικά θεμέλια της ζωής, τον χρόνο για τον εαυτό τους.
Γίνεται λοιπόν αντιληπτό πως στις μέρες μας οι αιτίες για να
εμφανίσει κανείς σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό, κάποια μορφή ψυχολογικού
νοσήματος, ακόμα και κατάθλιψη, είναι πολλές. Για αυτούς τους λόγους κρίνεται
απαραίτητο οι άνθρωποι να αναζητούν διεξόδους και να αναγνωρίζουν ποια είναι τα
δικαιώματα τους και τι πρέπει να κάνουν για να μπορούν να τα διεκδικούν και να
προστατεύουν τους εαυτούς τους.