Mad Clip και Μίκης Θεοδωράκης: Δυο μουσικές προσωπικότητες με κοινό τέλος

Γράφει για το PhyloSofia ΟΝ η Σοφία Σιμέλα Θωίδη, φοιτήτρια Κλασσικής Φιλολογίας στο ΕΚΠΑ...
@Σοφία Σιμέλα Θωίδη
2 Σεπτεμβρίου 2021. Η ημέρα που ο μουσικός κόσμος έκλεισε απότομα τις αυλαίες του για δυο προσωπικότητες, που με τη μουσική τους είχαν μιλήσει ο καθένας σε διαφορετικές ψυχές σε όλη την Ελλάδα. Ένας νέος καλλιτέχνης, ο Mad Clip, 34 ετών και μια προσωπικότητα σταθμός στον ελληνικό μουσικό κόσμο, ο Μίκης Θεοδωράκης, ετών 96 έκλεισαν τα μάτια τους και πέρασαν στο κόσμο της αιωνιότητας μέσα στην ψυχή και τον νου των θαυμαστών τους. Πρόκειται για δυο εντελώς διαφορετικούς κόσμους στο πλαίσιο της μουσικής δημιουργίας, που όμως μοιράζονταν την ίδια αγάπη για τη μουσική και την τέχνη.
Mad Clip

Mad Clip ή αλλιώς Παναγιώτης Αναστασόπουλος είναι ο καλλιτέχνης που από πολλούς θεωρείται ως ο πατέρας της Rap μουσικής. Ξεκίνησε την μουσική του καριέρα με το τραγούδι Dealer, το οποίο άνοιξε το δρόμο του προς την επιτυχία. Ακολούθησαν πολλά τραγούδια που αγαπήθηκαν από το κοινό και τον έθεσαν στο θρόνο της μουσικής σκηνής του είδους του. Τα τραγούδια του ΜΑΜΑ, Kotera, Sinthikes γνώρισαν τεράστια επιτυχία, καθώς οι προβολές τους στο YouTube άγγιξαν και ξεπέρασαν τις δέκα εκατομμύρια. Ο Παναγιώτης ή αλλιώς Peter Αναστασόπουλος ήταν εκτός από τραγουδιστής και επιχειρηματίας με ιδιαίτερη αγάπη στην πλούσια ζωή και στον κερδοφόρο βίο. Τα τραγούδια του μιλούσαν για την επιτυχία που μπορεί να έχει ένας άνδρας ως προς το γυναικείο φύλο, αλλά και ως προς το επαγγελματικό κομμάτι με την όλο και περισσότερη είσπραξη χρημάτων. Η χλιδή ήταν ο στόχος και του ίδιου, ενώ σε πολλά τραγούδια του τόνιζε την πορεία της ζωής του, από ένα απλό νέο παιδί, σε έναν αναγνωρισμένο άνδρα με φήμη και επιτυχία.
Εκείνος που τον βοήθησε να κάνει τα πρώτα του βήματα στην μουσική σκηνή ήταν ο ράπερ Τάκι Τσαν. Ο προηγούμενος τον βοήθησε να κυκλοφορήσει το πρώτο του τραγούδι με τίτλο Eimai Trelos, το οποίο και αγαπήθηκε ιδιαίτερα από το νεανικό κοινό. Ακολούθησε συμβόλαιο συνεργασίας με την Capital Music, όπου και ξεχώρισε με τα τραγούδια του να φτάνουν την κορυφή. Συνολικά κυκλοφόρησε τέσσερα άλμπουμ: το Super trapper, το O Amerikanos LP, το Super Trapper 2 και το Still Active. Ακόμη είναι σημαντικό να αναφερθεί πως υπήρξε μέλος του συγκροτήματος Οutkast Excellence. Τα άλλα δυο μέλη του ήταν ο Constantine the G και ο N.O.Ε.. Όντας γεννημένος στην Νέα Υόρκη, στις 25 Μαΐου 1987, απέκτησε την αμερικάνικη υπηκοότητα και αγάπησε την αγγλική γλώσσα, τόσο ώστε να ερμηνεύσει τραγούδια του εντός του συγκροτήματος σε αγγλική ραπ. Το μεγαλύτερο κομμάτι της ζωής του το πέρασε ταξιδεύοντας μεταξύ Ελλάδας και Αμερικής, τις οποίες και αγαπούσε ιδιαίτερα. Τέλος, βραβεύτηκε δυο φορές με τα βραβεία MAD Video Music Awards (2020) «Best Hip-Hop Urban Video» και MAD Video Music Awards 2021 «Καλύτερο Ντουέτο». Το καλλιτεχνικό του όνομα, Mad Clip σημαίνει <<Money and Drugs, Can't Live in Poverty>>.
Μίκης Θεοδωράκης

Ο Μίκης Θεοδωράκης, γεννημένος στις 29 Ιουλίου του 1925, υπήρξε ο μεγαλύτερος μουσικοσυνθέτης της χώρας μας με ποικίλο ρεπερτόριο στην μουσική του αγκαλιά. Από πολλούς θεωρείται ως ένας άπιαστος μύθος της ελληνικής μουσικής με το ταλέντο του να συντροφεύει πολλές από τις μεγαλύτερες στιγμές της Νέας Ελληνικής ιστορίας. Πιο συγκεκριμένα, ο Μίκης Θεοδωράκης έγραψε διάφορα είδη μουσικής εντός των οποίων εντάσσονται η μουσική για μπαλέτο, θέατρο και κινηματογράφο, η κλασσική μουσική, μουσική για όπερα και πολλά άλλα. Έχει τιμηθεί με το βραβείο Ειρήνης Λένιν, ενώ το μουσικό έργο του είναι ευρέως διαδεδομένο. Πολλοί σημαντικοί ξένοι καλλιτέχνες ερμήνευσαν τραγούδια του. Κάποιοι εκ των οποίων είναι οι Beatles, η Σίρλεϊ Μπάσεϊ, η Τζόαν Μπαέζ και η Εντίθ Πιάφ. Έχει γράψει επίσης μουσική για πολλές γνωστές ταινίες όπως είναι Φαίδρα (1962), Αλέξης Ζορμπάς (1964), Ζ (1969) και Σέρπικο (1973). Σημαντικός σταθμός στη ζωή του ήταν 2000 όπου και ήταν υποψήφιος για το Νόμπελ Ειρήνης.
Έργα - σταθμοί στην πορεία του θεωρούνται οι μελοποιήσεις ποιημάτων μεγάλων μας ποιητών. Μελοποίησε ποιήματα των Γιάννη Ρίτσο, Γιώργο Σεφέρη, Πάμπλο Νερούδα και Οδυσσέα Ελύτη. Υπήρξε επίσης ένας πολύ μεγάλος αγωνιστής και από πολλούς θεωρείται ως σύμβολο του αγώνα και της ελευθερίας. Έχει υπάρξει πολιτικός τέσσερις φορές στη ζωή του αφήνοντας πίσω το δρόμο της μουσικής. Οι τρεις φορές ήταν με το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος και η μια με τη Νέα Δημοκρατία. Ωστόσο, όπως και ο ίδιος είχε αναφέρει όταν βρισκόταν στα τελευταία χρόνια της ζωής του, επέλεξε τον δρόμο του κομμουνισμού. Ωστόσο, η πολιτική δεν κέρδισε την καρδιά του τόσο όσο η μουσική και έτσι επέστρεψε και πάλι στη μουσική σκηνή. Ο Μίκης Θεοδωράκης υπήρξε επίσης και διευθυντής ορχήστρας. Κάποιες ακόμα βραβεύσεις και τις υποψηφιότητες του είναι οι εξής: Ταξιάρχης της Λεγεώνας της Τιμής, Ανώτερος Ταξιάρχης του Τάγματος της Αξίας του Μεγάλου Δουκάτου του Λουξεμβούργου, Βραβείο Ειρήνης Λένιν (1983), Κινηματογραφικό Βραβείο BAFTA Καλύτερης μουσικής επένδυσης (1970), Βραβείο Λένιν Κομσομόλ, Επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου του Τελ Αβίβ, επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου του Σάλτσμπουργκ, επίτιμος διδάκτωρ του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Βραβείο της Φιλίας, Επίτιμο μέλος Ακαδημίας Αθηνών (2013), Επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου του Μόντρεαλ, Επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Κωνσταντινούπολης. Από τις 2 Σεπτεμβρίου, οπότε και έφυγε από τη ζωή, το κράτος με εντολή της κυβέρνησης του Κυριάκου Μητσοτάκη βρίσκεται σε τριήμερο εθνικό έθνος.
Επομένως, γίνεται κατανοητό ότι από τις 2 Σεπτεμβρίου η μουσική σκηνή έχασε δυο μορφές, που αν και βάδιζαν σε διαφορετικού μουσικούς κόσμου, αγαπήθηκαν πολύ από το κοινό και αξιώθηκαν μέσω της δουλειάς τους στις ψυχές όσων τους άκουσαν και τους λάτρεψαν. Δεν θα ξεχάσουμε ποτέ τη συμβολή τους, με τα τραγούδια τους να μένουν χαραγμένα στις συνειδήσεις μας!

Πηγή φωτογραφίας: Vise