Καλλιτέχνης και Οικογενειάρχης: Μια διπλή ταυτότητα της ζωής
Γράφει για το PhyloSofia ON ο Αδαμάντιος Ευριπιώτης, φοιτητής Κλασσικής Φιλολογίας στο ΕΚΠΑ...
Το επάγγελμα και η οικογένεια είναι δύο πράγματα τα οποία συγχέονται σε όλο το κόσμο, φτάνει να μην προκαλείται σύγκρουση αυτών των δύο ρόλων. Η διαχείριση δύο μεγάλων ρόλων/ταυτοτήτων στη ζωή του ανθρώπου είναι ένα φαινόμενο συχνό αλλά και διαχειρίσιμο ταυτόχρονα, αν ξέρεις που βαδίζεις.
Το κομμάτι αυτό όμως που παρατηρεί ο κόσμος συχνά είναι μια μικρή σύγχυση στον καλλιτεχνικό τομέα (θέατρο, κινηματογράφος, σειρές κλπ.). Συγκεκριμένα, αν πάρουμε παράδειγμα το εξωτερικό, υπάρχουν πολλοί διάσημοι καλλιτέχνες και ηθοποιοί που η άνεση και η φήμη τους έχουν δώσει μεγάλο πλεονέκτημα που ή ο χρόνος στην οικογένεια περιορίζεται (καριέρα, περιοδεία κ.α.) ή χρησιμοποιείται η οικογένεια ως προωθητικός παράγοντας του ίδιου τους του εαυτού. Μια σύγκρουση ρόλων που δίνει μια λάθος σημασία στις έννοιες <<επάγγελμα/καριέρα>> και <<οικογένεια>> και προκαλεί λανθασμένες εικόνες και συμπεράσματα τόσο για τον ίδιο τον άνθρωπο, όσο και για το <<κοινό>> του.
Στη χώρα μας το κομμάτι αυτό δεν είναι τόσο μεγάλο όσο στο εξωτερικό. Υπάρχουν γνωστοί καλλιτέχνες και ηθοποιοί που έχουν οικογένειες, αλλά η διαχείριση αυτών των δύο ρόλων δεν προκαλεί τόσο τεράστιο πρόβλημα στη ζωή τους και στη ζωή των γύρω τους. Υπάρχει μια ισορροπία μεταξύ οικογένειας και καριέρας και ακόμα δεν δημιουργούνται τόσο μεγάλες προστριβές μεταξύ των οικογενειακών μελών και η συνεννόηση είναι ευκολότερη.
Από προσωπική εμπειρία κιόλας, το μόνο απλό παράδειγμα που μπορώ να σας δώσω σε αυτή τη περίπτωση είναι του ίδιου μου του πατέρα, μου Κώστα Ευριπιώτη. Ο πατέρας μου ήταν ένας άνθρωπος ελεύθερου πνεύματος, ακολουθούσε αυτό που ήθελε και ήταν σίγουρος για τις επιλογές του. Το επάγγελμα του ηθοποιού το επέλεξε απ' όσο γνωρίζω λόγω δύο παραγόντων: Ο ένας ήταν η απώλεια του μεγαλύτερου από τα αδέρφια του στην οικογένεια που έφερε και το όνομα μου, Αδαμάντιος, σε ηλικία 25-26 έτη, όταν μόλις ο πατέρας μου ήταν 17 χρόνων. Ο δεύτερος παράγοντας ήταν ο αγαπημένος του ηθοποιός, ο Marlon Brando.
Προχωρώντας στη ζωή ο πατέρας μου έκανε τη δική του οικογένεια με την μητέρα μου δημιουργώντας δυο νέα μέλη, εμένα και τον αδερφό μου. Τα καθήκοντα όμως του επαγγέλματος δεν τον εμπόδισαν ποτέ από το να δώσει την σημασία που έπρεπε να δοθεί στην οικογένεια. Ακόμα και με τον χωρισμό των γονιών μου, στα εννέα μου χρόνια, ο πατέρας μου ήταν παρών με κάθε δυνατό τρόπο: όπως με το να δίνει το παρόν σε γιορτές και γενέθλια, να φροντίζει τα παιδιά όποτε χρειάζονταν, να προσέχει για τις υποχρεώσεις του όπως τον πρόσεχαν και ό,τι γενικά θα έκανε ένας γονιός για το παιδί του.
Μπορεί να μην είναι εν ζωή πλέον, γιατί έφυγε πριν από δύο χρόνια, αλλά αυτό που ήθελε να δώσει τόσο σε μένα όσο και στον αδερφό μου το κατάφερε με κάθε πιθανό τρόπο και μας έδωσε το έναυσμα να συνεχίσουμε τη ζωή μας με ένα δικό μας σχήμα, χωρίς να ακολουθούμε κάτι συνηθισμένο που δεν θα μας άρεσε ή δεν θα προτιμούσαμε.
Που θέλω να καταλήξω σε όλα αυτά ; Θα σας πω. Το επάγγελμα το οποίο μπορεί να κάνεις, ειδικά στον καλλιτεχνικό χώρο είναι κάτι που μπορείς να εκφράσεις αυτό που επιθυμείς, να ευχαριστηθείς και να απολαύσεις το έργο που προσφέρεις. Το ίδιο ισχύει και για την οικογένεια αλλά σε μεγαλύτερο βαθμό. Η οικογένεια που μπορεί να αποκτήσει ένας άνθρωπος είναι μια απ' τις μεγαλύτερες ευτυχίες, καθώς μπορεί να προσφέρει όλη την αγάπη του, τη συμπόνια και τη κατανόηση σε όλα τα στάδιά της. Ο τρόπος με τον οποίο συνεισφέρεις σε μια οικογένεια είναι μεγαλύτερος από αυτού του επαγγέλματος. Έτσι και στη περίπτωση του πατέρα μου που έδωσε όλο το είναι του σε μας, ώστε να διαμορφώσει αυτό που είμαστε σήμερα, όπως προσπαθεί έτσι και ο κάθε γονιός για το παιδί του. Μπορεί να έφυγε νωρίς από τη ζωή και μπορεί να μην πρόλαβε να δει αυτά που πετύχαμε, αλλά είμαι σίγουρος ότι βλέπει αυτά που έχουν επιτευχθεί τώρα από εκεί πάνω και η ζωή συνεχίζεται βεβαίως θυμούμενοι το τι έχει προσφερθεί και πως διαχειρίστηκε η προσφορά αυτή για τη συνέχεια και την ολοκλήρωση μας ως άνθρωποι σε όλα τα επίπεδα.