Έχεις τα πινέλα, έχεις τα χρώματα, ζωγράφισε τον παράδεισο και μπες μέσα (Ν. Καζαντζάκης)
Γράφει για το PhyloSofia ON η Κυριακή Φουρμούζη...
@Κυριακή Φουρμούζη
Με ένα ανέμελο απόφθεγμα επιλέγω να ξεκινήσω να συντάσσω άρθρα στην ιστοσελίδα μας.
Ένα απόφθεγμα που αν το έχεις στο νου σου, θα σε ταξιδέψει. Θα είναι τα πινέλα σου και τα χρώματα που δίνεις εσύ στην καθημερινότητα σου που θα σε μεταφέρουν σε ένα κόσμο διαφορετικό. Διαφορετικό από καθετί που σε απασχολεί. Ένας κόσμος, σχεδόν, ιδανικός.
Τι και αν έχεις όντως τη δυνατότητα να μπεις στο δικό σου «παράδεισο»; Προσπάθησε να μη κρατιέσαι στα πινέλα που κατευθύνουν άλλοι για εσένα και επέλεξε τη δική σου παλέτα χρωμάτων.
Να...όπως ο
ουρανός είναι γαλάζιος. Και το φως του ήλιου, αντανακλά το φως του ουρανού στη
θάλασσα. Χιλιάδες θάλασσες και ωκεανοί παίρνουν χρώμα από αυτό. Έτσι και εσύ, να
είσαι ήλιος. Να γεμίζεις χρώματα στους ωκεανούς σου και να ζεσταίνεις καρδιές. Αυτό
θαρρώ είναι ο παράδεισος. Τα χρώματα και η ζεστασιά... .
Ζεστασιά που μπορεί να νιώθεις όταν το νερό της θαλάσσης σε αγγίζει. Ξέρεις...εκείνο το συναίσθημα που βρίσκεσαι καταμεσής της θάλασσας και κοιτάς το άπειρο. Η αλμύρα αγγίζει το σώμα σου, οι μύες του προσώπου σου βρίσκονται σε απόλυτη χαλάρωση και εσύ... εκεί. Ρεμβάζεις το άπειρο.
Το άπειρο που δεν ξέρεις που θα μπορούσε να σε οδηγήσει. Τι κρύβει άραγε; Πόσα γεμισμένα γυάλινα μπουκάλια με γράμματα ψυχικής αλήθειας να κρύβει το άπειρο; Ταξιδεύουν για να τα συναντήσει κάποιος στην απέναντι ακτή. Κάποιος άγνωστος που θα προθυμοποιηθεί να διαβάσει τη ψυχή, χωρίς να κρίνει την έκφραση του άγνωστου αποστολέα. Ο αποστολέας μπορεί να νιώθει πως δεν θα τον καταλάβει κανείς. Αλλά να, που όλα βρίσκουν τον δρόμο τους. Ίσως ο αποστολέας να προσπαθεί να γίνει ο ήλιος, που λέγαμε πιο πάνω. Ξεπροβάλλουν οι ακτίνες του σιγά - σιγά και μια από αυτές ήταν να εκφραστεί ελεύθερα, σπρώχνοντας το μπουκάλι στο άπειρο του ζεστού νερού.
Έτσι είναι για εμένα το γράψιμο. Είμαι ο αποστολέας και η πλατφόρμα που πληκτρολογώ είναι το μπουκάλι. Το διαδίκτυο δε; Το άπειρο της θάλασσας.
Έτσι πιστεύω πως πρέπει να βλέπουμε τη ζωή. Ως ένα παζλ, που όταν δεν βρίσκεις το κομμάτι που θα το συμπληρώσει, θα το κατασκευάσεις εσύ ο ίδιος. Πάντοτε υπάρχουν τρόποι να βγεις από έναν δύσβατο λαβύρινθο. Αρκεί να έχεις ανοιχτό το μυαλό σου.
Γνωρίζεις τι χρειάζεται να κάνεις. Ναι, εσύ θα το κάνεις. Μόνο εσύ μπορείς για εσένα. Αυτό είναι το μοναδικό... . Ο πιο λαμπρός ήλιος στη ζωή σου, θα είσαι μόνο εσύ.
Πάντοτε και όλοι θα ζούμε λίγο πιο γκρίζες μέρες. Μα, υπάρχει η θετική έκβαση. Διαφορετικά, δεν έπεται τέλος. Είναι μια αέναη ενέργεια που θα ισορροπιστεί. Για αυτό μην εγκαταλείπεις. Ψάξε, παθιάσου και θα βρεις τον τρόπο. Ζωγράφισε, γέλα, γυμνάσου, φάε το αγαπημένο σου φαγητό. Ζήσε στιγμές και απόλαυσε κάθε λεπτό. Γίνε ο καλύτερος σου φίλος.Όπως λέει και ο Ζαν Πολ Σαρτρ «αν νιώθεις μοναξιά όταν είσαι μόνος, τότε έχεις κακή παρέα».
Ως τότε , μπορούμε να σε συντροφεύουμε στο καινούριο ταξίδι σου. Εμείς να γίνουμε ο κρυφός αποστολέας σου και εσύ, ο μοναδικός αναγνώστης μας.