Cineφιλ: Μια ανερχόμενη τομή στον κινηματογράφο
Κινηματογράφος. Μια λέξη με χίλια συναισθήματα. Όλοι μας έχουμε αγαπήσει λίγο ή πολύ την μεγάλη οθόνη με τα θαύματα της. Ο κινηματογράφος υπήρξε και υπάρχει και καθώς φαίνεται θα συνεχίσει να υπάρχει ως ένα από τα πιο όμορφα χόμπι ανά τον κόσμο, αλλά και ως έναν εξαιρετικά δημιουργικό τρόπο για να περάσεις το Σαββατόβραδο σου. Η μεγάλη οθόνη πάντα μαγεύει τους θεατές με τα πολύχρωμα φώτα της, τα ενθουσιώδη εφέ της και τις καλλιτεχνικές σκηνές της. Ωστόσο, πως μπορούμε να διασφαλίσουμε ότι ο κινηματογράφος θα συνεχίσει να υπάρχει ως μια αγαπημένη συνήθεια και δεν θα αναλωθεί με το πέρασμα του χρόνου;
Η λύση βρίσκεται ανάμεσα σε νέους καλλιτέχνες που αγαπούν αυτήν την ασχολία και έχουν το θάρρος και τη δύναμη να παλέψουν με τα κύματα και τις δυσκολίες που κρύβει ο κόσμος του κινηματογράφου. Μια ομάδα που πρόσφατα εγώ γνώρισα και αγάπησα πολύ ήταν η ομάδα των cineφίλ! Ποιοι είναι όμως οι cineφίλ; Πρόκειται για ομάδα φοιτητών με κοινό όραμα: την εξέλιξη του κινηματογράφου! Με ιδρυτή και ενεργό μέλος της τον ταλαντούχο Μίλτο Μωραΐτη, η ομάδα ξεκίνησε να αναπτύσσεται στους δύσκολους καιρούς του κορονοϊού και της αποξένωσης. Η ομάδα αυτή με το μπόλικο μεράκι και την απεριόριστη ενέργεια στέκεται αγέρωχη εμπρός στις δυσκολίες της εποχής μας και μέσα από ταινίες μικρού μήκους μας δίνει κουράγιο να συνεχίσουμε να αγαπάμε τον κινηματογράφο που τόσο πολύ μας έλειψε όλο αυτόν τον καιρό του εγκλεισμού.
Η ομάδα στα εμβρυικά της στάδια, που τότε απαρτιζόταν μοναχά από τον Μίλτο Μωραΐτη ο οποίος στέκεται με θάρρος και απεριόριστη αγάπη για την τέχνη και την μεγάλη οθόνη, ξεκίνησε τα πρώτα της βήματα δειλά αλλά με μεγάλη επιτυχία με ένα όμορφο ντοκιμαντέρ για το χωριό Δελβινάκι στα Γιάννενα. Ο ιδρυτής της ομάδας μέσα από αυτό το περίτεχνα πλεγμένο και αξιοθαύμαστο έργο θέλησε να δώσει το μήνυμα ότι την σύγχρονη εποχή οι άνθρωποι επιλέγουν να ζουν στις αποξενωμένες και τις γκρίζες πόλεις όλης της χώρας, ξεχνώντας και αφήνοντας πίσω τους τις ρίζες του δέντρου της ζωής τους, την ίδια τους την καταγωγή. Το πράσινο του χωριού και τα χαμόγελα των κατοίκων μας περνούν μια ζεστή ατμόσφαιρα και είναι πραγματικά αδύνατο να μην τους αγαπήσει κανείς. Ωστόσο οι λήψεις που κόβουν την ανάσα, τα χρώματα και οι εναλλαγές των σκηνών, σε συνδυασμό με την μουσική και τις φωνές των κατοίκων, καθιστούν αυτή τη μικρού μήκους ταινία ακαταμάχητη τόσο στα μάτια ενός απλού θεατή όσο σίγουρα και στα μάτια κάποιου που γνωρίζει πιο βαθειά τον κινηματογράφο και τις διάφορες όψεις του.
Η δεύτερη δουλεία των cineφίλ, που πλέον έχουν αναπτυχθεί και εξελιχθεί ακόμα περισσότερο, είναι η ταινία μικρού μήκους με τίτλο <<To the best(est) friend>>. Η συγκεκριμένη ταινία, η οποία και έκανε πρεμιέρα πριν από μερικές μέρες, πραγματεύεται τον έρωτα ενός νέου. Ο έρωτας αυτός μοιάζει καταδικασμένος μιας και δεν έχει καμιά ανταπόκριση. Ο νέος αναζητά μια σανίδα σωτηρίας χωρίς να πετυχαίνει να ξεπεράσει τα αισθήματα του. Ο έρωτας αυτός είναι τόσο έντονος και τόσο αληθινός που δεν μπορεί να τον κλείσει σε ένα μικρό κουτί αναμνήσεων. Παρουσιάζεται μάλιστα ως η αχίλλειος πτέρνα του που τον καταδικάζει να ζει στον πόνο και με τον πόθο του να μην βρίσκει το άλλο του μισό. Μόλις παρακολούθησα την ταινία αυτή αμέσως με άγγιξε η αληθινή πλευρά ενός ουσιαστικά ψεύτικου σκηνικού. Η υποκριτική των ηθοποιών, τα σκηνικά, οι λήψεις και το δέσιμο των σκηνών από την πρώτη στιγμή με έθεταν προ των πυλών μιας μεγάλης ταινίας με πολλά νοήματα!
Είναι λοιπόν κατανοητό πως νέοι άνθρωποι με φρέσκιες ιδέες και καινοτόμες μελλοντικές πορείες πρέπει να αναγνωρίζονται και φυσικά να τους δίνονται οι ευκαιρίες να αναδείξουν το έργο τους. Μπορείτε να βρείτε τους cineφίλ στο instagram με το όνομα: @cinefil_gr, αλλά επίσης μπορείτε να παρακολουθήσετε τις ταινίες τους στο YouTube και συγκεκριμένα στο κανάλι: M I L T και στην εφαρμογή Vimeo. Καλή σας προβολή!