Bulling: Ένα μήνυμα ζωής
Γράφει για το PhyloSofia ON ο Βασίλης- Φρατζέσκος Κούρτης, φοιτητής στο τμήμα Μεσογειακών Σπουδών της Ρόδου...
@Βασίλης- Φρατζέσκος Κούρτης
Πάμε πίσω τα ρολόγια μας στο μακρινό 2014. Καμία καραντίνα και κανένας ιός να μας βασανίζει και να μας ταλανίζει την καθημερινότητα. Όντας παιδί και εγώ έζησα το άρρωστο πρόβλημα του bullying. Βράδια να χαλιέμαι και να λέω τι πάει λάθος. Τι πρέπει να κάνω για να βγω από αυτό το λούκι που βρισκόμουν. Σαν από μηχανής θεός μαθαίνω πως το σχολείο μου σε ένα πλαίσιο καταπολέμησης του bullying διοργάνωσε την ημέρα ποίησης που οι μαθητές προαιρετικά θα έγραφαν ποιήματα ανώνυμα με σκοπό να διαβαστούν και να δείξουν τι είναι το bullying. Έτσι και εγώ πήρα το θάρρος. Σήκωσα τα μανίκια, Σκούπισα τα δάκρυα μου έκατσα στο γραφείο μου και το έγραψα. Όλοι θυμάμαι χαρακτηριστικά αναρωτήθηκαν ποιος το 'χει γράψει. Δεν είπα τίποτα.
Ένα χρόνο μετά, 2 Απριλίου 2015, Συμμετείχα στον Ε' Μαθητικό Λογοτεχνικό Διαγωνισμό Σχολείων της Α' Διεύθυνσης Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Αθηνών. Το αποτέλεσμα... Πρώτη θέση. Έχοντας μετακομίσει σε άλλη περιοχή τα νέα έφτασαν στο παλιό μου σχολείο και οι περισσότεροι είχα μάθει πως χάρηκαν με την νίκη μου και απόρησαν 'Πώς γίνεται ο Βασίλης;' ή 'Πως θα 'γραφε αυτός το ποίημα της πρώτης θέσης;' .
Φτάνουμε στο σήμερα όμως. Τα άτομα που τότε με κορόιδευαν, τώρα με βλέπουν στον δρόμο και προχωράνε χωρίς να με χαιρετήσουν. Είχα νικήσει τον μπαμπούλα που αποκαλείται Bullying. Προς τους συντάκτες των υπολοίπων Άρθρων αυτής της σελίδας καθώς και όποιοι το διαβάσατε και κυρίως φτάσατε έως εδώ σας δίνω μια συμβουλή που ελπίζω να γίνει ο 'φάρος' σας και να σας κάνει να καταλάβετε πως αξίζετε πολλά παραπάνω από όσα πιστεύετε: ΑΓΑΠΗΣΤΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΑΣ! Ο εαυτός σου είναι αυτός που θα σε κάνει δυνατό και θα σε κάνει να σκεφτείς το απίθανο. Πίστεψε σε εκείνον αγαπητέ αναγνώστη και εκφράσου στον κόσμο όπως εσύ θα 'θελες να σε ακούσει είτε αυτό ήταν ένα κείμενο είτε ένα τραγούδι είτε ένα ποίημα .
Πλέον κοιτάω τον εαυτό μου στον καθρέφτη και νιώθω νικητής. Αυτό κάντε όλοι:
ΑΓΑΠΗΣΤΕ ΤΟΥΣ ΕΑΥΤΟΥ ΣΑΣ
Και σαν κατακλείδα δεν θα μπορούσα να βάλω κάτι άλλο
πέρα από το ποίημα που είχα γράψει τότε. Ελπίζω όλα αυτά που σας έγραψα
παραπάνω να σας έβαλαν σε σκέψη για το πως θα πρέπει να παλέψουμε για να βγούμε
νικητές.
ΚΑΝΕ ΤΟΝ ΝΑ ΓΕΛΑΣΕΙ
Σαν δεις σ' ενός το πρόσωπο δυο δάκρυα να κυλάνε
Δώσε το χέρι σου ζεστά και δύο λόγια πες του
Οι αδύναμοι πολλές φορές φοβούνται, δε μιλάνε
Και για να έρθεις πιο κοντά δικαιολογία βρες του
Μπορεί κάποιος να το 'βρισε, να σήκωσε ίσως χέρι
Να είπαν για την πατρίδα του, για το Θεό του ίσως
Εσύ πες κάτι γλυκό, χαρούμενο, μέσα του αυτός το ξέρει
Και στην ψυχούλα βαθειά χαρά θα βρεις και όχι μίσος
Στάσου σαν φίλος πλάι του, κάνε τον να γελάσει
Και κάποιον μεγαλύτερο πιάσε και μίλησέ του
Σαν αδελφός γλυκά στ' αυτί πες του αυτή τη φράση
«Είσαι σαν όλους μας κι εσύ» και
δίπλα του πορεύσου.